Zaterdagmiddag heeft gedupeerde Henk Staghouwer de gloednieuwe stal van varkensboerderij Mevar Meeden geopend. De nieuwe stal kenmerkt zich door de nieuwste innovaties op het gebied van duurzaamheid met een lagere milieubelasting, en met maatregelen voor dierengezondheid en dierenwelzijn. De stal heeft plaats voor 2440 varkens. Het bedrijf had al het Beter Levenkeurmerk voor dierenwelzijn, de nieuwe stal is volgens de laatste eisen van dit keurmerk gebouwd.
Mevar Meeden is in 1979 in Meeden gestart. In 1991 verhuisde de vleesvarkenshouderij naar de Vosseveld in Veendam. In 2014 nam Marijke Folkers-In ’t hout en haar broer Wiebe in 't Hout het van hun vader over. De start was met 1200 varkens.
Duurzaamheid
De fractievoorzitter Kirsten de Wrede van de Partij van de Dieren vindt dat de gedeputeerde niet bij de opening aanwezig had moeten zijn. Omdat op deze wijze een signaal wordt afgegeven dat er met het eten van varkensvlees niks mis is, en het op deze wijze gestimuleerd wordt. De Partij van de dieren maken zich zorgen over de intensiviteit en milieuproblematiek, en zou het liefst zien dat het kleinschalig blijft.
In ons interview lichtte de gedeputeerde toe dat hij van mening is dat in de traditionele intensieve varkenshouderij intensiviteit niet langer gewenst is voor de toekomst. Daar moeten veranderingen plaatsvinden. Van ongebreidelde groei en slechte dierenwelzijn is hij absoluut geen voorstander. Dierenwelzijn hoort hoog in het vaandel te staan. Daar speelt dit bedrijf uitstekend op in. Het is het boegbeeld van de landbouw, er worden betere omstandigheden aan de varkens gegeven. Staghouwer vindt dat hij de opening wel mocht doen.
Het gaat om duurzaamheid en de initiatieven. Hij juicht dit soort initiatieven toe en wil graag laten zien dat dit de weg is waarop deze sector naartoe moet. Er is meer ruimte en hoogte in de stallen met meer licht, en de hygiëne staat er hoog in het vaandel. Ze voldoen aan alle nieuwste eisen en hebben het Beter Levenkeurmerk voor dierenwelzijn met 1 ster. Dat later kan worden uitgebouwd. Kleinschaligheid wil niet altijd zeggen dat het bedrijfseconomisch goed gaat en of er geld voor investeringen zal zijn, ook op het gebied van dierenwelzijn.
Waarvoor kiezen
Het punt is ook in hoeverre de consument bereid is om daarvoor een extra prijs te betalen. De consument is wel veel meer bereid om te kijken waar hun karbonaadje vandaan komt. Hoewel hij niet voor de 1 kilo knaller is vindt de gedeputeerde dat in het minderen van vlees iedereen een eigen keus moet kunnen maken. Het is ieders eigen verantwoordelijkheid.
Verkeerde tendens
Marijke Folkers merkt ook dat de consument meer bewust is over de herkomst van het vlees, en er kritischer naar kijkt. Maar wanneer het ook goedkoop vlees moet zijn conflicteert dat enorm met elkaar. Het vlees wordt met heel strenge eisen geproduceerd. Dat maakt de kostprijs hoger, en dat kan niet tegen dumpprijzen. Er moet wel geld verdiend worden, en moet er wel door worden gegroeid om te kunnen bestaan. Ergens gaat er iets niet goed in de keten. Het is een verkeerde tendens waar niet tegen opgebokst kan worden. Iedere varkenshouder heeft het hier moeilijk mee. Ook de slagerijen hebben het moeilijk. Boeren leveren een strijd waar ze eigenlijk kansloos in zijn.
De enthousiaste agrariërs Marijke en Wiebe wilden graag laten zien wat er achter de schermen gebeurd, en waarom ze het zo doen. Omdat ze het beste met de dieren voor hebben, en om te laten zien dat een karbonade niet zomaar op het bord komt.
Luchtwasser
Dat er vele honderden bezoekers een kijkje kwamen nemen was boven verwachting, het was gigadruk. Lange rijen auto’s stonden aan weerskanten van de Vosseveld geparkeerd, en een weiland diende als parkeerplaats. De bezoekers kwamen uit de omgeving en de wijde omtrek. Veel mensen hadden er een uitje per fiets van gemaakt. Collega boeren en toeleveringsbedrijven brachten cadeaus mee. Tafels stonden er vol mee. De meeste ruimtes konden bezichtigt worden. Inclusief de zolder met een speciale luchtwasser installatie om lucht te zuiveren van geur en ammoniak. De installatie wordt in een project van de universiteit van Wageningen onderzocht.
In een grote ruimte van een nog in te richten stal waren stoelen en tafels geplaatst om na de uitgebreide rondgang van de catering te genieten dat tiptop was geregeld. Er was koffie, thee, chocolademelk met gebak, keus uit verschillende belegde broodjes en smakelijke soepen. Lekkere hapjes werd regelmatig rondgebracht, en ontlopen was bijkans onmogelijk. Voor de speenvarken aan ‘t spit stonden mensen in de rij.
Aan de kinderen was ook gedacht. Ze konden zich vermaken met een springkussen en met spelletjes. Veel aandacht kregen de knuffelvarkentjes Rose en Pip. Behalve varkensstal is het ook een akkerbouwbedrijf met 250 hectare, waarop eigen maïs als voer voor de varkens wordt verbouwd.
